پرستاری در منزل یا بیمارستان؟
زمانی که به خانواده و یا همسر افرادی که در بستر بیماری در بیمارستان هستند خبر داده می‌شود که وضعیت بیمار به گونه‌ای است که نیاز به مراقبت و پرستاری طولانی مدت دارد؛ کدام انتخاب برای خانواده‌ها و سرپرستان این عزیزان مناسب‌تر است؟
پرستاری در منزل
• یا بیمارستان؟ پاسخ به این سوال را می‌توانید با مطالعه مطلب زیر بیابید.
• 5 نکته برای انتخاب مابین دو گزینه پرستاری در منزل یا بیمارستان
• حضور در بیمارستان مزایا و نگرانی‌های خاص خود را دارد. خصوصا در شرایطی یک بیماری اپید‌می و ویروسی سلامت بیماران را به شدت تهدید می‌کند. خانواده‌های بیماران نیز در شرایط آسیب‌پذیر روحی قرار دارند و این انتخاب برایشان بسیار سخت است. موارد زیر کمک می‌کند تا تصمیم بگیرید کدام گزینه را برای مراقبت و پرستاری از بیمار خود انتخاب کنید. پرستاری در منزل یا بیمارستان؟
• در شرایط نیاز به مراقبت و توجه مداوم، پرستاران بیمارستان چگونه عمل می‌کنند؟
• آیا در بیمارستان یک پرستار دائما به وضعیت جسمی و سطح علائم حیاتی بیمار شما توجه می‌کند؟ قطعا پاسخ منفی خواهد بود. تعدد مسئولیت در کنار تعداد کم پرسنل بخش پرستاری این گزینه را رد خواهد کرد. در مقابل پرستاری در منزل برنامه‌های پیشگیرانه و مراقبت‌های لازم برای بهبود و حفظ سلامتی بیمار را به شکل دائمی فراهم می‌کند. فرد بیمار به طور مرتب از نظر مسائل و علائم حتی کوچک تحت نظر قرار می‌گیرد تا از رسیدن به سطحی که نیاز به مراقبت‌های ویژه داشته باشد جلوگیری شود.
• آیا پرستاران بیمارستان قادر به حفظ و ارتقا روحیه بیمار خواهند بود؟
• حفظ روحیه بیمار و امید دادن به او یک بار روانشناسی بر دوش پرستاران است که از پریشانی این افراد در یک محیط استرس‌زا جلوگیری کنند. اما متاسفانه دیده شده است که پرستاران اغلب به دلیل مشغله زیاد و بار مسئولیت چند جانبه، قادر به حفظ روحیه خود نیز نخواهند بود. بنابراین انتظار نمی‌رود بتوانند روحیه بیمار را نیز حفظ کنند. هرچند پرستاران زیادی وجود دارند که با محبت، سعه صدر و گشاده رویی با بیماران خود برخورد می‌کنند؛ اما با عوض شدن شیفت کاری آنها، بار سنگین کمبود این محبت در بیمار حس می‌شود. ایجاد یک رابطه محبت‌آمیز برای درک بهترین راه‌ها، برای کمک به بیماران در بهبود سلامت آنها بسیار مهم است. در یک بیمارستان، بیمار اغلب به پزشکان و پرستاران متعددی برخورد می‌کند که زمان کوتاه ملاقات آنها پاسخگوی نیاز او به همدردی یا درک بهتر نیازهایش نخواهد بود.